کرونا
راهکارهایی جهت پیشگیری از ابتلای افراد سالخورده به ویروس کرونا
آیا تابحال با خود فکر کرده اید که در صورت ابتلای افراد مسن خانواده چه اقداماتی می بایست انجام دهید ؟ ویروس کرونا بطرز نامناسب بر روی افراد مسن تاثیر می گذارد، و به همین دلیل، بسیاری از ما نگران سلامتی پدربزرگ ها و مادربزرگ هایمان هستیم. در این مقاله نحوه ی مقابله با استرس های ناشی از فاصله گذاری اجتماعی را بیان می نماییم.
” رز رحیم ” یک دانشجوی 24 ساله است که همراه با مادر بزرگ خود در ” کویینز نیویورک ” زندگی می کند. به عنوان سرپرست اصلی، آنچه که اخیراً فکر او را به خود مشغول کرده، مشکلات تنفسی است که مادربزرگ اش با آن دست به گریبان بوده و همین امر باعث نگرانی در مورد ابتلا به ویروس کرونا شده است. مادربزرگ “رز” نیز به این موضوع اهمیت بسیاری می دهد.
اخیراً علایمی از ابتلا به ویروس کرونا ، در والدین “رز” پدیدار شد، و از این رو، آنها مجبور شدند که موقتاً به زیرزمین خانه نقل مکان کنند. اکنون مادربزرگ “رز” بیش از هر زمان دیگری، به اطمینان و حمایت نیاز دارد.
” رز” می گوید :”مادربزرگ من” شرلی” هر روز برنامه ی ” الن دگنرز ” را تماشا کرده و در طی برنامه، خبرهای مهمی ارائه می شود. او در طی روز، تمامی اخبار مربوط به ویروس را دنبال می کند، و با شنیدن خبرهایی مبنی بر اینکه ویروس بطرز وسیعی بر افراد مسن تاثیر می گذارد، و آنها را بیشتر از جوانتر ها مبتلا می نماید، دچار استرس بسیار زیادی می شود. وی افزود :”در تمامی این لحظات، با نهایت تلاش، سعی می کند که ذهن مادربزرگ خود را از این نگرانی ها دور نماید.”
“رز” به شدت نگران است. آگاهی از اینکه به نظر می رسد که این ویروس بطرز جدی تری بر سلامت افراد مسن می گذارد، بسیاری از روابط ما با پدربزرگ و مادربزرگ هایمان را پیچیده‌تر کرده است.کرونا
بر طبق گزارش “نیویورک تایمز” بیشترین تعداد مرگ و میر ناشی از ویروس کرونا در ایتالیا رخ داده است، که بخشی از آن به واسطه ی جمعیت بالای افراد سالخورده ی آن کشور می باشد. زیرا در حدود 23% از ساکنان آن را افراد بالای 65 سال تشکیل می دهند.
با مشاهده ی این آمار و ارقام، با چیزی روبرو می شویم که معمولا تمایل داریم از ذهن خود دور نماییم: “مرگ و میر پدربزرگ ها و مادربزرگ هایمان”.
“الیسون هارت” دستیار روانشناختی در Wellspace SF در سانفرانسیسکو گفت :” به عنوان یک فرهنگ، ما بعضی اوقات تلاش می کنیم ذهن جوان تر ها را از نگرانی در مورد مرگ و میر و فقدان حیات، دور نگه داریم. امیدواریم که آنها فقط در مواقع بسیار ضروری در مورد آن نگران شوند.”
“هارت” افزود :” ممکن است برای نخستین بار از برخی از افراد جوان درخواست کنیم که زندگی روزمره ی یک فرد مسن را مورد توجه قرار داده و نقش آنها را در مسیولیت زندگی خود و اعضای خانواده شان بررسی کنند.”
هنگامی که در اوایل ماه جاری اوضاع بدتر شد، “هریسون بورکت” فیلمبردار و عکاس در “کنتاکی” این امر را شخصاً برعهده گرفت و “راهکار فاصله گذاری اجتماعی” را در مورد اعضای خانواده از جمله پدربزرگ و مادربزرگ شکاک خود که صرفاً مشتاق دیدار نوه هایش بود، اعمال نمود.
وی گفت :” برخی دیگر از افراد خانواده از نگرش من رضایت نداشتند، با این وجود، قصد نداشتم در مورد سلامتی عزیزانم ریسک کنم . خواهرم اخیراً از شهر دیگری به ملاقات آنها آمده بود، و من اطمینان داشتم که به احتمال زیاد او در معرض خطر جدی قرار ندارد ،با اینحال، حتی اگر این احتمال نیم درصد باشد، هنگامی که ما می توانیم از آن پیشگیری نماییم، ارزش ریسک کردن ندارد. ”
مانند بسیاری از مردم، شما نیز از این امر آگاهی دارید که امکان دارد بدون بروز هیچ گونه علایمی، حامل ویروس باشید، و می توانید آن را به پدربزرگ و یا مادربزرگ خود منتقل نمایید، و این بسیار ناراحت کننده است. ” رایان نیلسون ” تکنسین مدرسه ای در ” مینه سوتا ” گفت که به همین دلیل او نگران پدربزرگش که در حال شیمی درمانی است می باشد. ” به گفته ی ” نیلسون ” مادربزرگ او از اینکه تمام روز مجبور است در خانه بماند، بسیار ناراحت کلافه است. او یک مادربزرگ از اهالی غرب میانی و بسیار سنتی می باشد. چیزهای زیادی از کنترل نیلسون خارج است، با اینحال، او بخش کوچکی از آن را انجام می دهد، منجمله محدود کردن ارتباط با پدربزرگ و مادربزرگ، و فراخوان برای ماندن در منزل و برقراری ارتباط مجازی با یکدیگر.
چرا اکنون نگرانی ما بسیار شدید تر شده است؟
نگرانی های ما اکنون در واقع نوع خاصی از اندوه است، که ” اندوه پیش بینی نشده ” نامیده می شود. “ترزا ماسکاردو” روانشناس در کالیفرنیا که روش درمانی آنلاین را ارائه می دهد، می گوید :” این بدان معناست که شما در مورد از دست دادن چیزی، حتی پیش از آنکه اتفاق بیفتد، نگران باشید.”
وی افزود :” غم و نگرانی های پیش بینی نشده اغلب می تواند حتی از اندوه حاد نیز بدتر باشد، زیرا ذهن اشخاص، غالباً فاجعه بار ترین سناریو ها را تصور می کند. برای مثال، شما ممکن است خویشاوند پیر خود را که بر روی تخت بیمارستان در حال مرگ است، تصور کنید.”
این امر قابل درک است که اکثر افراد تا زمان شروع این مسئله ، یک چارچوب ذهنی برای مشکلات فراگیر نداشته اند.
به گفته ی او، ما در یک دوران بی سابقه قرار داریم و با مشکل ایزوله کردن مواجه هستیم که به واسطه ی آن قادر نیستیم با بستگان سالخورده ی خود ارتباط داشته باشیم. ترس از آلوده شدن به این ویروس بالقوه کشنده، واقعیتی است که اکثریت مردم تاکنون با آن روبرو نشده اند. از بسیاری جهات، ما از نظر روانی قادر نیستیم با این مشکل کنار بیاییم.
“ماسکاردو” گفت :” بله، شما می دانید که پدربزرگ ها و مادربزرگ هایتان روزی از دنیا خواهند رفت، اما معمولاً ما تصور می کنیم که آنها به دلایل شناخته شده منجمله عوارض مرتبط با سن، فوت خواهند شد. ویروس کرونا بسیار متفاوت است، و حتی تا چند ماه قبل، کسی تصور نمی کرد که می تواند تا این حد کشنده باشد، و این همان چیزی است که باعث می شود این موضوع بسیار مرعوب کننده به نظر برسد.”
چگونه با نگرانی های خود به روشی سازنده مقابله کنیم؟
به همان اندازه که وضعیت فعلی ترسناک است، روش هایی نیز برای کاهش نگرانی های شما وجود دارد، بدین ترتیب کمتر احساس ضعف و ناتوانی خواهید داشت ( و شاید حتی قادر باشید علیرغم فاصله ی فیزیکی، با پدربزرگ و مادربزرگ خود در ارتباط باشید).
در این زمینه چند راهکار ارائه می شود:
۱_ بر هر آنچه که در کنترل تان است، متمرکز شوید.
شما قادر نیستید چگونگی تاثیر احتمالی یک ویروس بالقوه بر روی مادربزرگ خود را کنترل نمایید . همچنین شما نمی توانید افرادی را که همچنان به برپایی مهمانی ها و دورهمی های خانوادگی ادامه می دهند، کنترل کنید. این از دست شما خارج است. به جای تمرکز بر روی کارهایی که نمی توانید انجام دهید، از خود بپرسید که هنوز چه چیزی در کنترل شماست. “ماسکاردو” گفت :” آیا می توانید با یک علامت تشویق، به صفحه ی مادربزرگ خود مراجعه کرده و یا برای خوشحال کردن او یک ایمیل هیجان انگیز برایش ارسال کنید؟ آیا می توانید بطور داوطلبانه با خرید مواد غذایی به مادربزرگ و پدربزرگ خود و یا افرادی نظیر آنها کمک کنید؟ اگر پدربزرگ و مادربزرگ تان در یک مرکز اقامتی مثل سرای سالمندان زندگی می کنند، آیا قادر هستید با تهیه ی وعده های غذایی، و دوختن ماسک، از آنها حمایت نموده و با نوشتن یک یادداشت تشکر آمیز، از کارکنان آنجا قدردانی کنید؟ بنابراین، بر آنچه که می توانید انجام دهید متمرکز شده و به افکاری که در ذهن دارید توجه داشته باشید.”
۲_ تفاوت بین نگرانی خوب و نگرانی بد را بدانید.
“هارت” گفت :” همانند سایر احساسات، نگرانی ها نیز می توانند انطباق پذیر بوده و به ما انگیزه دهند تا به سرعت دست به کار شده و در شرایط استرس زا اقدام نماییم. هنگامی که دچار نگرانی می شویم، نشان دهنده ی این است که به موضوع اهمیت داده و تمایل داریم تا مطمئن شویم که به وظیفه ی خود عمل نموده ایم.”
وی افزود :” نگرانی بخشی از یک معجون اجتماعی است که به افراد جوان کمک می کند فاصله گذاری اجتماعی را رعایت نمایند. این تا حدودی مسئول یاری رساندن به ما برای به چالش کشیدن آن چیزی که در کنترل مان قرار دارد، می باشد.”
تماس های مکرر تلفنی با پدربزرگ ها و مادربزرگ ها و سایر بستگان، انتقال به نگرش ها و ذهنیت های سازگار تر نظیر پذیرش و امید، اهمیت بسیار زیادی دارد.”
” هارت ” گفت :” جملاتی نظیر این را به خود بگویید :” من تمام آنچه را که در حال حاضر قادر به آن بودم، انجام داده ام. گرچه هنوز هم می بایست مراقب باشم، با این وجود، اکنون باید از خود نیز مواظبت نمایم.”
” من می توانم مشتاقانه منتظر باشم تا فردا با پدربزرگ و مادربزرگ خود تماس گرفته و در مورد روش های برقراری ارتباط مجازی با آنها صحبت کنم.”
وی افزود :” جملاتی را که می تواند احساسات تان را تسکین داده و آنها را تخلیه نمایید، بر زبان بیاورید.”
۳_ به تجربیات پدربزرگ ها و مادربزرگ های خود در مورد بیماری های فراگیر و فوریت های پزشکی تکیه کنید.
افراد مسن و سالخورده بخشی از جمعیتی هستند که بیش از سایرین در معرض خطر ویروس کرونا می باشند. امکان دارد آنها مشکلات پزشکی مداوم و در حال پیشرفت داشته باشند، که همین امر باعث می شود که بویژه آسیب پذیر تر به نظر برسند. با اینحال، افراد سالخورده می بایست در مقابل بیماری های فراگیر و بحران های بهداشتی ،قوی باشند: شاید بستگان مسن تر شما در دهه ی 1940 و 1950، بیماری فلج اطفال را تجربه کرده باشند. یا امکان دارد مادربزرگ تان داستان های خانوادگی در مورد آنفلوآنزای فراگیر سال 1918 که در حدود 675000امریکایی را به کام مرگ فرو برد، به خاطر بیاورد.
در مورد این وقایع با پدربزرگ و مادربزرگ تان صحبت کنید، این کار نه تنها به شما این اطمینان را می دهد که بحران های بهداشتی جهانی در نهایت پایان می یابد، بلکه همچنین می توانید در مورد نحوه ی رویارویی با این مشکل در زمان های دشوار، مشاوره هایی دریافت نمایید.
“چارلی فریر” مدیر حساب های مشتریان در ” کانکتیکات ” گفت :” من در مورد این وقایع مکررا با مادربزرگ خود صحبت می کنم، البته او در هنگام صحبت، فاصله ی خود را حفظ می نماید. در حین گفتگو، از او سوال کردم که آیا هرگز چنین چیزی را به خاطر می آورد؟ و او این مورد را با تجربه ی کودکی خود به واسطه ی بروز بیماری همه گیر فلج اطفال مقایسه کرد.
۴_ با بستگان سالخورده تر و مسن خود ارتباط بیشتری برقرار کنید.
اکنون زمان پذیرش فن آوری فرا رسیده است، ولو اینکه به واسطه ی استفاده از “فیس تایم” باشد . ” شین جی اونز ” روانشناس و معاون مدیر بهداشت روانی در کالج دولتی ” فارمینگ ” گفت :” در صورتی که این کار برایتان مقدور نیست، با یکدیگر صحبت کنید، بله، با تلفن با هم صحبت کنید، ارتباطات مبتنی بر متن مفید هستند، اما به عنوان گفتگو های ویدیویی و یا صحبت های رودررو، تقریباً شخصی یا دلپذیر نمی باشند.”
وی افزود :” من اکنون بیش از سابق با والدین خود صحبت می کنم و نه صرفا در مورد ماندن در خانه. من همچنین با افرادی که که در طی سالیان گذشته به ندرت آنها را دیده و یا با آنها تماس داشته ام، ارتباط برقرار کرده و با آنها صحبت نموده ام. به نظر من کرونا فرصتی برای همگی ما پدید آورده که به یکدیگر نزدیک تر شویم.”
فراتر از آن، به اشتراک گذاشتن عکس و فیلم بطور مستقیم با اعضای خانواده، در مواقعی که امکان دیدار ها و رفت و آمد های خانوادگی وجود ندارد، یک ایده ی عالی است.
” اونز” گفت :” هنگامی که تمامی این موارد را مد نظر قرار دادیم، شواهد مستند و بی نظیری از بهبودی و مقاومت از طریق واکنش به ویروس کرونا خواهیم داشت.”